- ηλεκτροφωταύγεια
- Η εκπομπή φωτός από ορισμένες φωσφορίζουσες ουσίες, όταν επιδράσει σε αυτές ένα μεταβαλλόμενο ηλεκτρικό πεδίο.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για φωτισμό αν εφαρμοστούν τάσεις 400-500 V στα άκρα μιας διηλεκτρικής επικάλυψης, με πάχος περίπου 2,5 μm, στην οποία έχει διασκορπιστεί ο φώσφορος. Η η. των στερεών σωμάτων ανακαλύφθηκε το 1923 από τον Ρώσο φυσικό Ο.Β. Λόσεφ στο SiC και το 1936 από τον Γάλλο επιστήμονα Ζ. Ντεστριό σε μεμονωμένους κρυστάλλους ΖnS που έχουν ενεργοποιηθεί με Cu και CJ. Η η. ονομάζεται επίσης φαινόμενο Ντεστριό. Βλ. λ. ηλεκτροφθορισμός.
* * *ηφυσ. φαινόμενο που συνίσταται στην παραγωγή φωτός, η οποία οφείλεται στη ροή ηλεκτρονίων διά μέσου ορισμένων κρυστάλλων.[ΕΤΥΜΟΛ. Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. electroluminescence < electro- (πρβλ. ηλεκτρο-*) + luminescence «φωταύγεια»].
Dictionary of Greek. 2013.